அறிமுகம்: தமிழின அழிப்பின் உக்கிர முகம் – செம்மணி
ஈழத் தமிழர்களின் விடுதலைக்கான போராட்டம் என்பது வெறும் அரசியல் யுத்தம் மட்டுமல்ல, சிங்களப் பேரினவாத அரசால் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட தொடர்ச்சியான, கட்டமைக்கப்பட்ட இனப்படுகொலையின் வரலாறு ஆகும். இந்த வரலாற்றின் மிகவும் பயங்கரமான மற்றும் அதிர்ச்சியூட்டும் அத்தியாயங்களில் ஒன்றாக, யாழ்ப்பாணத்தின் செம்மணிப் புதைகுழிகள் திகழ்கின்றன. செம்மணி என்பது வெறும் ஒரு புவியியல் பகுதி அல்ல; அது சிங்கள அரசு மற்றும் அதன் இராணுவ இயந்திரம் ஈழத் தமிழர்கள் மீது நடத்திய கொடூரமான இன அழிப்பின் சான்று, மறைக்கப்பட்ட உண்மைகளின் கல்லறை.
சிங்கள அரசின் இராணுவ இயந்திரமும் கட்டமைப்புசார் இனப்படுகொலையும்
ஈழப் போர் என்பது ஒரு சமச்சீரற்ற போர். ஒருபுறம் தமிழ்த் தேசிய விடுதலைக்கான போராட்டம், மறுபுறம் ஒரு முழுமையான அரச இயந்திரம், அதன் படைகள் மற்றும் சட்டங்களைப் பயன்படுத்தி தமிழர்களை அழித்தொழித்தல். செம்மணிப் படுகொலைகள், 1995-1996 யாழ்ப்பாண ஆக்கிரமிப்புக்குப் பின் நடந்த “சாதாரண” கொலைகள் அல்ல; அவை சிங்கள அரசு திட்டமிட்டு நடத்திய இன அழிப்பின் ஒரு பகுதியாகும்.
சிங்கள இராணுவம், தமிழர்களை கொத்துக் கொத்தாகக் கொல்வதன் மூலம், ஈழத் தமிழ்த் தேசியத்தை நிரந்தரமாக நசுக்க முற்பட்டது. கைதுசெய்யப்பட்ட, காணாமல் போன ஆயிரக்கணக்கான தமிழ் இளைஞர்கள், யுவதிகள் மற்றும் பொதுமக்களின் விதி என்ன ஆனது என்பதற்கு செம்மணி போன்ற புதைகுழிகளே பதிலளிக்கின்றன. இது வெறும் போர்க் குற்றமல்ல; இது கட்டமைக்கப்பட்ட இனப்படுகொலையின் மிக உச்சபட்ச வெளிப்பாடு.
மனிதப் புதைகுழிகள்: உண்மையை மறைக்கும் உலக நாடுகளின் மௌன ஒப்பந்தம்
ஈழத் தமிழர்களைப் படுகொலை செய்து, அவர்களின் உடல்களைக் கொத்துக் கொத்தாகப் புதைகுழிகளில் இட்டு மூடுவது என்பது சிங்கள அரசின் படுகொலை அரசியலின் முக்கிய உத்தி. இந்த உத்தியின் முதன்மையான நோக்கம், உலக நாடுகளின் பார்வைக்கு அப்பாற்பட்டு இன அழிப்பைத் தொடர்வது ஆகும். செம்மணி, யாழ்ப்பாணத்தில் உள்ள ஏனைய புதைகுழிகள் மற்றும் முள்ளிவாய்க்கால் முடிவில் நடந்த படுகொலைகளுக்குப் பிந்தைய நிகழ்வுகளும் இந்த உண்மையையே நிரூபிக்கின்றன.
அரச பயங்கரவாதத்தின் முக்கிய அம்சம், ஆதாரங்களை அழிப்பதாகும். ஆனால், சடலங்கள் ஒருபோதும் பொய் சொல்லாது. செம்மணிப் புதைகுழிகளில் கண்டெடுக்கப்பட்ட உடல்கள், ஆடைத் துண்டுகள் மற்றும் எலும்புக்கூடுகளின் சாட்சியங்கள், இலங்கை இராணுவம் சர்வதேச மனிதாபிமான சட்டங்களை அப்பட்டமாக மீறி, மனித உரிமை மீறல்களில் ஈடுபட்டது மட்டுமல்லாமல், இனப்படுகொலையை நடத்தியதற்கான உறுதியான தடயங்கள் ஆகும்.
உலக நாடுகள், குறிப்பாக வல்லரசுகள், பொருளாதார மற்றும் புவிசார் அரசியல் நலன்களுக்காக இந்த படுகொலைகளைக் கண்டுகொள்ளாமல் விட்டதன் விளைவே, செம்மணி போன்ற கொடூரங்கள் தொடர்ந்து நிகழ வழிவகுத்தது. இந்த மௌனம், சிங்கள அரசுக்கு இனப்படுகொலையைத் தொடர உரிமம் அளித்ததற்குச் சமம்.
செம்மணி மனிதப் புதைகுழியின் ஆழமான பகுப்பாய்வு
1998 ஆம் ஆண்டில் செம்மணி புதைகுழிகள் தோண்டப்பட்டபோது, தமிழர்களுக்கு எதிரான இன அழிப்பின் ஆழம் உலகிற்குத் தெரிய வந்தது. இதில் நடந்த முக்கிய நிகழ்வுகள் மற்றும் பகுப்பாய்வு அம்சங்கள்:
❶ சந்தர்ப்பம் மற்றும் பின்னணி: 1996 யாழ்ப்பாண ஆக்கிரமிப்புக்குப் பிறகு, ஆயிரக்கணக்கானோர் காணாமல் போயினர். இதில், சரணடைந்தவர்கள், கைது செய்யப்பட்டவர்கள் எனப் பலர் அடக்கம். செம்மணிப் புதைகுழிகள் கண்டெடுக்கப்படுவதற்கு முக்கியக் காரணம், யாழ்ப்பாணத்தில் நடந்த பாலியல் வன்முறை மற்றும் கொலைச் சம்பவத்தில் மரண தண்டனை விதிக்கப்பட்ட இராணுவ வீரரின் வாக்குமூலம் ஆகும்.
❷ கொலைகளின் தன்மை: புதைகுழிகளில் கண்டெடுக்கப்பட்ட உடல்கள், சித்திரவதைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டு, கைகள் கட்டப்பட்டு, நிர்வாணமாக அல்லது சிதைக்கப்பட்ட நிலையில் இருந்தன. இது, தமிழர்கள் கொல்லப்படுவதற்கு முன்னர் அவர்கள் மீது நடத்தப்பட்ட கொடூரமான மனித உரிமை மீறல்கள், பாலியல் வன்முறைகள் மற்றும் மனிதாபிமானமற்ற சித்திரவதைகளின் ஆழத்தைக் காட்டுகிறது.
❸ நீதி மறுப்பு: செம்மணிப் படுகொலைகள் குறித்து முறையாக, வெளிப்படையான சர்வதேச விசாரணை நடத்தப்படவில்லை. சிங்கள அரசு உள்நாட்டு விசாரணைக் குழுக்களை அமைத்து, உண்மையை மூடிமறைப்பதிலேயே குறியாக இருந்தது. குற்றவாளிகள் தண்டிக்கப்படவில்லை அல்லது மிகக் குறைந்த தண்டனையுடன் விடுவிக்கப்பட்டனர். இது நீதியின் தோல்வியையும், சிங்கள அரசு தனது இராணுவத்தைப் பாதுகாக்கும் இனவாத நோக்கத்தையும் வெளிப்படுத்துகிறது.
❹ இனப்படுகொலையின் ஆதாரம்: செம்மணிப் படுகொலைகள் என்பவை தனிப்பட்ட இராணுவ வீரர்களின் ‘அத்துமீறல்கள்’ அல்ல. இது, படையெடுப்பின் போது பொதுமக்களைக் கொல்வது, சடலங்களை மறைப்பது, தடயங்களை அழிப்பது என்ற இராணுவத்தின் கட்டமைக்கப்பட்ட கொள்கையின் கீழ் நடந்தது. கொத்துக் கொத்தாகப் புதைக்கப்படும் செயல், இனவழிப்புக்கான அடிப்படை நோக்கத்தைக் குறிக்கிறது.
முடிவுரை: நீதிக்கான வேட்கையும் தமிழ்த் தேசியத்தின் உறுதியும்
செம்மணிப் படுகொலைகள், சிங்கள அரசின் இராணுவ இயந்திரம் தமிழர்களை ஒரு இனமாகக் கருதி நடத்திய இனப்படுகொலைக்குத் தேவையான முழுமையான ஆதாரங்களை நமக்குப் புதைக்கப்பட்ட நிலையிலும் வழங்கியுள்ளது.
செம்மணி, ஒரு நிரந்தரமான வடு. அது நீதிக்கான தமிழ்த் தேசியத்தின் வேட்கையின் சின்னமாக இருக்கின்றது. புதைக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு சடலமும் ஒரு சாட்சி; ஒவ்வொரு எலும்புத் துண்டும், சிங்கள அரசு ஈழத் தமிழர்களை இயந்திரம் போல் இனப்படுகொலை செய்ததற்கான உறுதியான ஆதாரத்தை உலக நாடுகளுக்குத் தோண்டி எடுக்குமாறு தொடர்ந்து ஓலமிட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.
ஈழத் தமிழர்கள் நீதியைப் பெறும்வரை, செம்மணி போன்ற மனிதப் புதைகுழிகளின் வரலாறு தொடர்ந்து பேசப்படும். தமிழ்த் தேசியத்தின் இருப்பை அழிக்க நினைக்கும் சக்திகளுக்கு எதிராக, வரலாறு ஒருபோதும் பொய்க்காது. நீதிக்கான போராட்டம் தொடரும்.
╭──────────────────────────╮
எழுதியவர் ஈழத்து நிலவன்
╰──────────────────────────╯
17/10/2025
