உயர்கல்வியைத் தனியார்மயமாக்குவதை நோக்கமாகக் கொண்ட அண்மையச் சட்டத் திருத்தம், தமிழ்நாட்டின் தற்போதைய ‘திராவிட மாடல்’ அரசு, முந்தைய அரசாங்கங்களால் எதிர்ப்பதாகக் கூறப்படும் மத்திய அரசின் தேசியக் கல்விக் கொள்கையின் (NEP 2020) பாதையில் பயணிப்பதைக் குறிக்கிறது என்ற வாதம் வலிமை பெறுகிறது. சமூக நீதிக்கும், மாநில உரிமைகளுக்கும் முன்னுரிமை அளிப்பதாகக் கூறிக்கொள்ளும் ஓர் ஆட்சி, உயர் கல்வி நிறுவனங்களை மொத்தமாகத் தனியார் கைகளுக்குத் தாரைவார்க்கும் மக்கள் விரோதச் சட்டத்தை முன்மொழிந்திருப்பது, அதன் கொள்கை முரண்பாடுகளை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுகிறது.
சட்டத் திருத்தத்தின் பின்னணி: உயர்கல்வித் தனியார்மயமாக்கலின் புதிய அத்தியாயம்
சட்டமன்றக் குளிர்காலக் கூட்டத் தொடரில் மு.க. ஸ்டாலின் அரசு முன்மொழிந்த தமிழ்நாடு தனியார் பல்கலைக்கழக சட்டம், 2019-இல் திருத்தம் (The Tamil Nadu Private Universities Act, 2019 Amendment Bill) குறித்த விவாதம், இத்திருத்தம் வெறும் நிர்வாகச் சீர்திருத்தம் அல்ல, மாறாக, உயர்கல்வியின் கட்டமைப்பையே மாற்றி அமைக்கும் அபாயகரமான திட்டம் என்பதைத் தெளிவுபடுத்துகிறது.
இந்தச் சட்ட முன்வடிவு, மத்திய பாஜக அரசின் தேசியக் கல்விக் கொள்கை 2020-இன் அடிப்படைத் தத்துவங்களை – குறிப்பாக உயர்கல்வி நிறுவனங்களை ஒருமைப்படுத்தல் (consolidation) மற்றும் தன்னாட்சி (autonomy) என்ற பெயரில் தனியார்மயமாக்கலை – எழுத்துக்கு எழுத்து செயல்படுத்துவதாகக் கல்வியாளர்கள் பலரும் எதிர்க்கட்சிகளும் குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.
பழுப்புப் பல்கலைக்கழகங்கள் (Brown Field University) எனும் ஆபத்து
இத்திருத்தச் சட்டத்தின் மையமாக இருப்பது, பழுப்புப் பல்கலைக்கழகங்கள் (Brown Field University) என்ற புதிய வகைமை ஆகும். இதன் மூலம், ஏற்கெனவே இயங்கி வரும் அரசு உதவி பெறும் கல்லூரிகளைத் தனியார் பல்கலைக்கழகங்களாக மாற்றிக்கொள்ள வழிவகை செய்யப்பட்டுள்ளது.
அரசு உதவி பெறும் கல்லூரிகள் என்பவை, இதுவரை சமூக நீதிக் கொள்கையின்படி தமிழக அரசின் 69% இட ஒதுக்கீட்டைக் கட்டாயம் கடைப்பிடித்தன, மாணவர்களிடமிருந்து மிகக் குறைந்த கட்டணத்தை வசூலித்தன, பேராசிரியர்களுக்கு அரசு ஊதிய அளவுகோல் மற்றும் பணிப் பாதுகாப்பு வழங்கப்பட்டன. இந்தக் கல்லூரிகளைப் பழுப்புப் பல்கலைக்கழகங்களாகத் தனியாருக்கு வழங்கும் மோசமான திட்டத்தின் மூலம், அரசானது உயர்கல்வியில் இருந்து மொத்தமாகப் பின்வாங்கி, தனியாரின் வணிக நோக்கங்களுக்குத் தமிழ்ச் சமூகத்தின் கல்விச் சொத்துகளைக் கையளிக்கிறது. குறிப்பாக, கல்வியாளர்களின் கூட்டமைப்பு (AUT-TN) மற்றும் கல்லூரி ஆசிரியர்களின் கூட்டு நடவடிக்கைக் குழு (JACCT) ஆகியவை, இத்திருத்தம் இடஒதுக்கீட்டைப் பாதிக்கும் என்றும், ஆசிரியர்களின் பணிப் பாதுகாப்பை அழிக்கும் என்றும் கடும் கண்டனம் தெரிவித்துள்ளன.
நில நிபந்தனைகளைத் தளர்த்துவதன் நோக்கம்: தனியார்மயமாக்கலின் வேகம்
சட்டத் திருத்தத்தில், தனியார் பல்கலைக்கழகங்கள் தொடங்கத் தேவைப்படும் நிலத்தின் அளவைக் குறைக்கும் அம்சம், தனியார்மயமாக்கலை விரைவுபடுத்தவும் விரிவாக்கவும் செய்யப்படும் தந்திரமாகக் கருதப்படுகிறது. இந்தச் சட்டத் திருத்தமானது, தனியார் பல்கலைக்கழகம் தொடங்கத் தேவையான நிலத்தின் அளவை, மாநகராட்சிப் பகுதிகளில் 100 ஏக்கரில் இருந்து 25 ஏக்கராகவும், நகராட்சிப் பகுதிகளில் 35 ஏக்கராகவும், ஊரகப் பகுதிகளில் 50 ஏக்கராகவும் தளர்த்துகிறது. இந்தத் தளர்வுகள், பெரிய முதலீட்டாளர்கள் மட்டுமே பல்கலைக்கழகங்களை உருவாக்க முடியும் என்றிருந்த நிலையை மாற்றி, ஏற்கெனவே இயங்கி வரும் தனியார் சுயநிதிக் கல்லூரிகள் குறைந்த நிலப்பரப்புடன் பல்கலைக்கழகங்களாகத் தரம் உயர்த்திக்கொள்ள உதவுகிறது. இதன் முதன்மை விளைவு: தமிழகத்தின் உயர்கல்வித் தளத்தில் தனியார் பல்கலைக்கழகங்களின் எண்ணிக்கை அசுர வேகத்தில் அதிகரிக்கும்.
சமூக நீதியைக் கேள்விக்குள்ளாக்கும் சட்டம்
தனியார் பல்கலைக்கழகங்களாக மாற்றப்படும்போது, கல்லூரிகளின் அடிப்படைச் சட்டக் கட்டமைப்பு மாறுகிறது. இது சமூக நீதியின் அடிப்படையையே தகர்க்கிறது. கலை, அறிவியல் மற்றும் பொறியியல் படிப்புகளை வழங்கும் தனியார் பல்கலைக்கழகங்களில், தமிழக அரசின் 69% இட ஒதுக்கீட்டுக் கொள்கையைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய கட்டாயம் இல்லை என இச்சட்டத் திருத்தம் மறைமுகமாகவோ, நேரடியாகவோ வழிவகுக்கிறது. சிறுபான்மையினர் அல்லாத பல்கலைக்கழகங்கள் மருத்துவம் சார்ந்த படிப்புகளுக்கு 65% இடங்களை அரசு ஒதுக்க வேண்டும் என்று கூறினாலும், நிர்வாக ஒதுக்கீடு மற்றும் பிற படிப்புகளில் சமூக நீதிக்கு இடமில்லாமல் போகிறது.
மேலும், கல்லூரிகள் தனியார் பல்கலைக்கழகங்களாக மாறும்போது, கல்வி நிறுவனங்களின் நிதி நிர்வாகத்தில் அரசின் கட்டுப்பாடு குறைகிறது. இதனால், கல்விக் கட்டணங்கள் பல மடங்கு உயர்ந்து, ஏழை மற்றும் எளிய மாணவர்களின் உயர்கல்விக் கனவு சிதைக்கப்படும். ஏற்கெனவே அரசு உதவி பெறும் கல்லூரிகளில் பணியாற்றும் பேராசிரியர்கள் ‘கௌரவ விரிவுரையாளர்கள்’ என்ற பெயரில் குறைந்த ஊதியத்தில் அத்தக்கூலிகளாக வைக்கப்பட்டிருக்கும் நிலையில், இக்கல்லூரிகள் தனியாருக்கு மாற்றப்படும்போது, யாரும் சட்ட உரிமைப்படியான ஊதியத்தைப் பெறாமல், கல்விச் சூழலே கெட்டுப்போகும் அபாயம் உள்ளது.
NEP 2020-இன் திட்டத்தை அரங்கேற்றும் ‘திராவிட மாடல்’
திராவிட மாடல் அரசாங்கம், பொதுவெளியில் NEP 2020-ஐ எதிர்ப்பதாகக் கூறிவரும் நிலையில், அதன் நடவடிக்கைகள் இதற்கு முற்றிலும் முரணாக உள்ளன. தற்போது, ‘பழுப்புப் பல்கலைக்கழகங்கள்‘ என்ற பெயரில் அரசு உதவி பெறும் கல்லூரிகளைத் தனியார்மயமாக்கும் முயற்சி, NEP 2020-இல் கூறப்படும் “Type 3 Higher Education Institutions” என்ற கருத்தாக்கத்தின் செயல்பாடே என்று கல்வியாளர்கள் உறுதிப்படுத்துகின்றனர். NEP 2020-இன் படி, காலப்போக்கில் அனைத்து இணைப்புக் கல்லூரிகளும் (Affiliated Colleges) தன்னாட்சி பெற்ற நிறுவனங்களாக மாறி, இறுதியாகப் பல்கலைக்கழகங்களாக (Unitary University) உருவாக வேண்டும். தி.மு.க. அரசின் இந்தச் சட்டத் திருத்தம், இந்தக் கட்டமைப்பு மாற்றத்திற்கான முதல் மற்றும் மிக முக்கியமான படியாகும். ஒரு பக்கம் மோடி அரசின் பிற்போக்கு கல்விக் கொள்கையை எதிர்ப்பதாக பாசாங்கு செய்துகொண்டு, மறுபுறம் உயர்கல்வியில் தனியார்மயமாக்கலை மொத்தமாக நிகழ்த்துவது, ‘திராவிட மாடலை’ மோடி மாடலின் தமிழ்நாட்டுப் பதிப்புதான் என்பதை மீண்டும் மீண்டும் மெய்ப்பிக்கிறது.
முடிவுரை: தமிழகக் கல்விச் சூழலுக்கு எழுந்துள்ள சவால்
வெறும் வாய்ச் சவடாலாக ‘கல்வியில் சிறந்த தமிழ்நாடு‘ என்று பேசிக்கொண்டு, மறுபுறம் உயர்கல்வியை மொத்தமாகத் தனியாரிடம் ஒப்படைத்து, சமூக நீதியையும், அரசுப் பேராசிரியர்களின் பணிப் பாதுகாப்பையும், எளிய மாணவர்களின் எதிர்காலத்தையும் பலி கொடுப்பது ‘திராவிட மாடலின்’ உண்மை முகமாகத் தெரிகிறது.
உயர்கல்வியில் அரசாங்கத்தின் முதலீட்டைக் குறைத்து, அரசு மற்றும் புகழ்பெற்ற பல்கலைக்கழகங்களை நிதி நெருக்கடிக்குள் தள்ளி, பின்னர் அவற்றைச் சித்திரவதைக் கொலையின் அடுத்த கட்டமாகத் தனியாருக்குத் தாரைவார்க்கும் இந்தச் சட்டம், தமிழ்நாட்டுக் கல்வியைச் சீரழிக்கும் மாடலாகவே அமையும்.
எனவே, இது கல்வியாளர்கள் மற்றும் மாணவர்களின் தனிப்பட்ட பிரச்சனை மட்டுமல்ல. சமூக நீதி, இட ஒதுக்கீடு, வேலைவாய்ப்பு மற்றும் மாநிலக் கொள்கை சார்ந்த ஒட்டுமொத்தப் போராட்டமாக இதைக் கருத வேண்டும். சட்டமன்றத்தில் உள்ள அனைத்து எதிர்க்கட்சிகளும், தமிழக இளையோரும் பொதுமக்களும் இச்சட்ட முன்வடிவை எதிர்த்துக் களம் காண வேண்டியது காலத்தின் கட்டாயம். திராவிட இயக்கத்தின் சமூக நீதிக் கொள்கையின் அடித்தளத்தையே தகர்க்கும் இந்தச் சட்டத்தை முறியடிக்காவிட்டால், தமிழ்நாட்டின் தலைவிதி நிரந்தரமாக மாறிவிடும்.
எழுதியவர்: ஈழத்து நிலவன்
(தமிழ்த் தேசிய வரலாற்று ஆய்வாளர், உலக அரசியல், மனித உரிமைகள், பொருளாதாரம், உளவுத்துறை மற்றும் இராணுவ பகுப்பாய்வாளர்)
18/10/2025
இந்தக் கட்டுரையில் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ள கருத்துக்கள் ஆசிரியரின் சொந்தக் கருத்துகளே தவிர, அவை அமிழ்துவின் தலையங்க நிலைப்பாட்டைப் பிரதிபலிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.
