தமிழர் தனிநாடு: ஆதித்தனாரின் ‘தமிழப் பேரரசு’ – ஒரு வரலாற்று ஆய்வு

முன்னுரை

தமிழ்த் தேசியச் சிந்தனையின் முன்னோடிகளில் ஒருவராகத் திகழ்ந்தவர் சி. பா. ஆதித்தனார் (C. P. Adithanar). தமிழ்நாட்டிற்குத் தனிநாடு கோரிக்கையைத் துணிச்சலுடன் எழுப்பிய இவர், திராவிட இயக்கத்தின் எழுச்சிக் காலத்தில், அதற்குச் சற்று விலகி நின்று தூய தமிழ்த் தேசியத்தை முன்னிறுத்தியவர். இவரது ‘தமிழப் பேரரசு’ நூல் (1965), தனிநாடு தேவை என்பதற்கான பொருளாதார, புவியியல், அரசியல் மற்றும் வரலாற்று நியாயங்களை விரிவாக எடுத்துரைத்தது. இந்திய ஒருமைப்பாடு புனிதமாகக் கருதப்பட்ட காலகட்டத்தில், ஆதித்தனார் முன்வைத்த இந்தக் கருத்துக்கள் தமிழ்நாட்டின் அரசியல் வரலாற்றில் ஒரு திருப்புமுனையாக அமைந்தன. இக்கட்டுரை, ஆதித்தனாரின் தனிநாட்டுக் கோரிக்கைக்கான முக்கிய வாதங்கள், அக்காலகட்டத்தின் அரசியல் சூழல், மற்றும் அவரது தொலைநோக்குச் சிந்தனைகளை வரலாற்றுப் பின்புலத்துடன் ஆய்வு செய்கிறது.

பொருளாதாரச் சுரண்டல் பற்றிய ஆதித்தனாரின் வாதம்

ஆதித்தனாரின் தனிநாட்டுக் கோரிக்கையின் மைய அச்சாக இருந்தது பொருளாதாரச் சுரண்டல் பற்றிய வாதமாகும். 1965 இல் அவர் வெளியிட்ட கணக்கின்படி, டெல்லி அரசு 1947 முதல் 18 ஆண்டுகளில் தமிழகத்தை ரூ. 2460 கோடி சுரண்டிவிட்டதாகக் குறிப்பிடுகிறார். இந்தக் கணிப்பு, அக்காலகட்டத்தில் மிகப்பெரிய பொருளாதார ஏற்றத்தாழ்வைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது.

● வரிப் பங்கீடு மற்றும் கப்பம்: மத்திய அரசு வசூலிக்கும் வரிகள், வடக்கு நோக்கிச் சென்று பெரும்பகுதி அங்கேயே செலவாவதால், தமிழகம் பொருளாதார ரீதியில் வஞ்சிக்கப்படுவதை ஆதித்தனார் கண்டனம் செய்தார். இதை அவர், பேரரசர்களுக்கு அஞ்சிக் குறுநில மன்னர்கள் கட்டும் கப்பத்திற்கு ஒப்பிட்டார். இதன் மூலம், டெல்லியுடனான உறவு சமமான கூட்டாட்சி அல்ல, மாறாக அடக்குமுறையான சுரண்டல் என்பதை ஆதித்தனார் வலியுறுத்தினார்.

● காகிதப் பணத்தின் ஏமாற்று: ஆதித்தனார் ரூபாய் நோட்டுகள் பற்றி முன்வைத்த கருத்து குறிப்பிடத்தக்கது. தமிழ்நாட்டில் புழக்கத்தில் உள்ள காகிதப் பணத்தின் மதிப்புக்குரிய பொருட்களை டெல்லி அரசு சுரண்டிக்கொண்டு, அதற்குப் பதிலாக வெறும் காகித ரூபாய் நோட்டுகளைத் தந்து ஏமாற்றிவிட்டதாகக் கூறுகிறார். இது, நாணயவியல் (Monetary) கொள்கையின் வழியாக நடக்கும் நுட்பமான பொருளாதாரச் சுரண்டலை அன்றே சுட்டிக்காட்டிய ஒரு தொலைநோக்குப் பார்வை ஆகும்.

● நீடித்த நஷ்டம் மற்றும் வறுமை: 1965க்குப் பிறகும் இதே நிலை நீடித்தால், தமிழகம் ஆண்டுக்கு ரூ. 120 கோடி நஷ்டக் கணக்கு வைக்க நேரிடும் எனக் கணித்தார். மேலும், அப்போது ஆண்டுக்கு 2500 பேர் தற்கொலை செய்துகொள்வதைக் கவலையுடன் குறிப்பிட்டு, அதற்குக் காரணம் வறுமைதான் என்றும், இந்த வறுமைக்கு டெல்லியின் சுரண்டல் ஒரு முக்கியப் பங்கு வகிப்பதாகவும் அவர் வாதிட்டார்.

மக்கள்தொகைக் குறைப்புக் கொள்கை குறித்த எதிர்ப்பு

மத்திய அரசு தமிழகத்தில் புகுத்திய மக்கள்தொகைக் குறைப்பு நடவடிக்கைகளை ஆதித்தனார் திட்டவட்டமாக எதிர்த்தார்.

● இன இருப்பு குறித்த கவலை: தமிழகத்தில் மட்டும் மக்கள்தொகைக் குறைப்புத் திட்டங்கள் தீவிரமாகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட நிலையில், வட மாநிலங்களில் அது பெருமளவு பெருகி வருவதால், வருங்காலத்தில் தமிழர் எண்ணிக்கை பெருமளவு குறைந்து இன இருப்புக்கே ஆபத்து நேரும் என அவர் அஞ்சினார்.

● “செருப்பு அளவுக்குக் காலை வெட்டுவது” என்ற உவமை: மக்கள்தொகைக் குறைப்பை அவர் “செருப்பு அளவுக்குக் காலை வெட்டுவது” என்ற கடும் உவமையைக் கொண்டு கண்டித்தார். இத்தகைய கட்டுப்பாடு என்பது, வறுமைக்கான நிரந்தரத் தீர்வல்ல; மாறாக, இனத்தின் எண்ணிக்கையைக் குறைத்து அதன் அரசியல் பலத்தைப் பலவீனப்படுத்தும் சதி என்று ஆதித்தனார் கருதினார்.

புவியியல் மற்றும் நீர்வள உரிமை குறித்த வாதங்கள்

“தமிழ்நாடு வறண்ட நாடு, சுதந்திர நாடாகத் தகுதியற்றது” என்ற அன்றைய சட்டமன்ற உறுப்பினர் குழந்தை அம்மாளின் பேச்சு, மற்றும் தினமணி பத்திரிக்கையின் தலையங்கத்திற்கு ஆதித்தனார் அளித்த பதிலடி, நீர்வள உரிமை குறித்த அவரது ஆழமான பார்வையை வெளிப்படுத்துகிறது.

● நீர்ச் சுரண்டல் மற்றும் தீர்வு: பாலாறு போன்ற ஆறுகளில் நீர் வற்றிப்போனதற்குக் காரணம், மைசூர் நாட்டில் அணைகள் கட்டப்பட்டுத் தண்ணீர் தேக்கி வைக்கப்படுவதுதான் என்று ஆதித்தனார் சுட்டிக்காட்டினார். தமிழ்நாடு டெல்லியின் ஆதிக்கத்தில் இருப்பதால் நடவடிக்கை எடுக்க முடியவில்லை என்றும், தனி நாடாக ஆனால், சுதந்திர நாடுகளுக்கான உரிமையுடன் தண்ணீரை விடுவிக்கக் கேட்க முடியும் என்றும் வாதிட்டார். மேலும், சோலை ஆறு, பரம்பிக்குளம் போன்ற மலையாளத்தில் ஓடும் ஆறுகளின் நீரைத் தமிழ்நாட்டுக்குத் திருப்பிப் பயன்படுத்தும் பணியைச் சுதந்திரத் தமிழர்கள் செய்ய முடியும் என்றார்.

● காவிரி மற்றும் பன்னாட்டு விதிகள்: காவிரி ஆற்றுத் தண்ணீரை இழந்துவிடுவோம் என்ற அச்சத்தை அவர் வீண் புரளி எனக் கருதினார். பிரம்மபுத்திரா (இந்தியா, சீனா, பாகிஸ்தான்), டானியூப் (6 ஐரோப்பிய நாடுகள்) போன்ற பன்னாட்டு ஆறுகளைப் போல, காவிரி ஆற்றுப் பங்கீட்டுக்கும் உலகளவில் விதிகள் உள்ளன. அந்த விதிகளை மீறினால், ஐக்கிய நாடுகள் அவையிலும் உலக நாடுகளின் நீதிமன்றத்திலும் தீர்த்துக் கொள்ள முடியும் என்றும், தனிநாடு பெறுவதன் மூலம் இழந்திருக்கும் தண்ணீர் உரிமைகளை மீண்டும் பெற முடியும் என்றும் ஆணித்தரமாக வாதிட்டார். இதன் மூலம், பன்னாட்டு நீர்வள நிர்வாகம் (International Water Law) குறித்த விழிப்புணர்வை அவர் அன்றே வெளிப்படுத்தினார்.

சிறிய நாடுகளின் பட்டியல் மற்றும் தனிநாடு சாத்தியம்

உலகின் பிற நாடுகளின் பட்டியலைக் கொண்டு ஆதித்தனார் தனது வாதத்தை நிறுவினார்.

● 106 சிறிய நாடுகள்: தமிழ்நாட்டை விடச் சிறிய 106 நாடுகள் உலகில் தனிநாடுகளாக இயங்கும்போது, தமிழ்நாடு ஏன் தனிநாடு ஆக முடியாது என்று அவர் கேள்வி எழுப்பினார். அந்த 105 நாடுகளின் பட்டியலையும் மக்கள்தொகையையும் அவர் வெளியிட்டது, தனிநாடு என்பது ஒரு கற்பனையல்ல, உலகளாவிய எதார்த்தம் என்பதை நிரூபித்தது.

சிறுபான்மை நிலை மற்றும் திராவிடக் கருத்து குறித்த மாற்றுப் பார்வை

அரசியலில் தமிழர் சிறுபான்மையினராக உள்ளதால் உண்டாகும் தொல்லைகளை ஆதித்தனார் துல்லியமாகப் பகுப்பாய்வு செய்தார்.

● சிறுபான்மையின் தொல்லைகள்: டெல்லி பாராளுமன்றத்தில் 460 தமிழர் அல்லாதோர் இருக்கையில் 40 பேர் மட்டுமே தமிழர்கள் என்ற நிலை, தமிழர் சிறுபான்மை என்றாவதால் எல்லாத் தொல்லைகளும் உண்டாகின்றன என்றார். தமிழர்கள் தனியாகப் பிரிந்தால் மட்டுமே பெரும்பான்மை என்ற நிலையை அடைய முடியும் என்று வலியுறுத்தினார்.

● திராவிடப் பிரிவினை பற்றிய சந்தேகம்: கன்னடர்கள், தெலுங்கர்கள், மலையாளிகள் ஆகியோருடன் இணைந்து திராவிடம் என்ற அமைப்பை ஏற்படுத்தினாலும், 4.5 கோடி தமிழர்கள் இருப்பர்; ஆனால், 10 கோடி தமிழர் அல்லாதோர் இருப்பர். எனவே, அங்கும் தமிழர்கள் சிறுபான்மையாகவே இருப்பார்கள், தொல்லைகள் நீடிக்கத்தான் செய்யும் என்று கூறி, திராவிடக் கூட்டமைப்பால் தமிழருக்கு நிரந்தர நன்மை இல்லை என்ற கருத்தை அவர் முன்வைத்தார். இது, திராவிட இயக்கச் சிந்தனைக்கு முரணான தூய தமிழ்த் தேசியப் பார்வையைக் குறிக்கிறது.

● யூதர்களின் உதாரணம்: இஸ்ரேல் என்ற தனி நாட்டை அமைத்த பிறகு 8 லட்சம் சிதறிக் கிடந்த யூதர்களின் தொல்லைகள் நீங்கியதைப் போல, சிறுபான்மை நிலை ஒழிந்தால் இனம் வாழும் என்பதற்கு யூதர்களின் வரலாற்றை அவர் சான்றாகக் காட்டினார்.

தமிழகமும் ஈழமும்: தமிழ் ராஜ்யக் கனவு

ஆதித்தனாரின் தமிழ்த் தேசியச் சிந்தனை வெறும் தமிழ்நாட்டுடன் நின்றுவிடவில்லை. இலங்கைத் தமிழரின் துயரத்தையும், தமிழ் மக்கள் வாழும் பகுதிகள் அனைத்தையும் ஒரே தேசமாக இணைக்கும் ‘தமிழ் ராஜ்யக் கனவையும்’ அவர் முன்வைத்தார்.

● 1942ன் ‘தமிழ் ராஜ்யம்’: 1942 இலேயே ‘தமிழ் ராஜ்யம்’ எனும் நூலை எழுதி, தமிழர் வாழும் பகுதிகளைக் குறித்து வரைபடத்தை வெளியிட்டார்.

︎ இணைக்கப்பட வேண்டிய பகுதிகள்:

︎ பாண்டிச்சேரி, காரைக்கால்

︎ பீர்மேடு, தேவிகுளம், நெய்யாற்றின் கரை (மலையாளிகள் கையில் சிக்கிய பகுதிகள்)

︎ வட எல்லையில் வேங்கடம் வரையில் உள்ள தமிழ் பகுதிகள் (ஆந்திராவில் உள்ள பகுதிகள்)

︎ வட இலங்கை (18 மைல் அகலம் உள்ள ஒரு சிறிய நீர்ப்பகுதிக்கு அப்பால் உள்ள தமிழ்நாட்டின் ஒரு பகுதி)

● துரோகம் எது?: இந்திய தேசத்தைத் துண்டு போடுவது துரோகம் என்றால், “தமிழ்நாடு துண்டுபட்டு கிடக்கிறதே அது தமிழர்களுக்குச் செய்த துரோகம் இல்லையா?” என்று ஆதித்தனார் கேள்வி எழுப்பினார். தமிழ் இனம் வலுவற்று கிடப்பதற்கு, இந்தச் சிதறுண்ட நிலைதான் காரணம் என்றும், இவை யாவும் ஒன்று சேர்ந்து சுதந்திரத் தமிழ்நாடு அமைத்துக் கொண்டு வல்லரசாக திகழ வேண்டும் என்பதே நியாயமான ஆசை என்றும் ஆதித்தனார் தெளிவாக எழுதினார்.

● ஈழத்தமிழர் துயரம் (1958, 1961): 1958 ஏப்ரல்-மே மாதங்களில் சிங்கள வெறியர்களால் தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டதையும், ஒரு கோடி ரூபாய்க்கு மேல் பொருட்கள் சேதமாக்கப்பட்டதையும் அவர் குறிப்பிட்டு, அது பஞ்சாப் படுகொலையை விட 10 மடங்கு பயங்கரமானது எனக் கூறினார். மேலும், 1961 பிப்ரவரி முதல் ராணுவ ஆட்சியின் கீழ் தமிழர்கள் சொல்ல முடியாத கொடுமைகளுக்கு ஆளாக்கப்பட்டதையும் சுட்டிக்காட்டி, தமிழருக்குத் தனி அரசு இருந்தால்தான், 35 லட்சம் சிங்களவர்கள் 5 கோடி தமிழர்களை ஏளனமாக நினைக்கவோ, கள்ளத்தோணி என்று விரட்டி அடிக்கவோ முடியாது என்று அறைகூவல் விடுத்தார்.

தமிழின விடுதலை: வீறிட்டு எழும் ஆற்றல்

இறுதியாக, தமிழின விடுதலைக்கான சாத்தியக்கூறு குறித்து அவர் முன்வைத்த வாதம், ஒரு அரசியல்தன்னம்பிக்கைக்கான அறைகூவலாக இருந்தது.

● உலகமே திரண்டாலும் தடுக்க முடியாது: “5 கோடி தமிழ் மக்கள் ஓர் இனம் என்பதை உணர்ந்து தமது அடிமைத் தளையை அறுத்து எறிவது என்று வீறிட்டு எழுந்தால், அதை எதிர்த்து உலகமே திரண்டாலும் தடுக்க முடியாது! டெல்லி அரசாங்கத்தாலும் முடியாது! அந்த அரசாங்கத்திற்கு உடந்தையாக இருக்கிற 38 கோடி வடவர்களாலும் முடியாது!” என்று ஆதித்தனார் பிரகடனம் செய்தார்.

● அயர்லாந்து உதாரணம்: 30 லட்சம் அயர்லாந்து மக்களின் சுதந்திரப் போராட்டத்தைத் தடுக்க, அவர்களைப் போல் 15 மடங்கு அதிக எண்ணிக்கை உள்ள ஆங்கிலேயர்களால் முடியாமல் போனதை உதாரணமாகக் காட்டி, தமிழரின் அரசியல் மனவுறுதி வலிமை வாய்ந்தது என்பதை அவர் நிறுவினார்.

முடிவுரை

சி. பா. ஆதித்தனாரின் ‘தமிழப் பேரரசு’ நூல், தமிழ்நாட்டு அரசியல் வரலாற்றில் தூய தமிழ்த் தேசியத்தின் தவிர்க்க முடியாத ஆவணமாகும். 1960களில் திராவிட இயக்கத்தின் எழுச்சிக்கு மத்தியிலும், தனிநாடு கோரிக்கையைத் தனித்துவமான பொருளாதார, சமூக, மற்றும் புவியியல் நியாயங்களுடன் ஆணித்தரமாக முன்வைத்தார். அவரது கணிப்புகள் (குறிப்பாக பொருளாதாரச் சுரண்டல், மக்கள்தொகைக் குறைப்பு, நீர்வள உரிமை) இன்றுவரையிலான இந்திய-தமிழக உறவின் சவால்களைத் துல்லியமாகப் பிரதிபலிப்பதாக உள்ளன. அவர் தனிநாடு கொள்கையுடன் ‘தமிழ் ராஜ்ய கூட்டணி’ அமைத்து அண்ணாதுரைக்கு முன்பே காங்கிரசைத் தேர்தலில் வென்றது, அவரது கருத்துக்கு மக்கள் மத்தியில் இருந்த செல்வாக்கைக் காட்டுகிறது. மத்திய அரசு ஆளுநரை வைத்து விளையாடி அவரை நியாயப்படி முதலமைச்சர் ஆவதைத் தடுத்தது என்ற வரலாற்று நிகழ்வு, ஆதித்தனாரின் அச்சுறுத்தும் அரசியல் வல்லமையை உறுதிப்படுத்துகிறது. ஒட்டுமொத்தமாக, ஆதித்தனாரின் சிந்தனைகள், தமிழர்களின் அடிமைத் தளையை அறுத்து எறிந்து, சிதறிக் கிடக்கும் தமிழ் நிலங்களை இணைத்து, ஒரு வல்லரசாகத் திகழும் ‘சுதந்திரத் தமிழ்நாட்டுக் கனவின்’ நீடித்த அடையாளமாகத் திகழ்கின்றன.

இந்தக் கட்டுரையில் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ள கருத்துக்கள் ஆசிரியரின் சொந்தக் கருத்துகளே தவிர, அவை அமிழ்துவின் தலையங்க நிலைப்பாட்டைப் பிரதிபலிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.