எழுதியவர்:
ஈழத்து நிலவன்

✧. அறிமுகம்

2009ம் ஆண்டு முள்ளிவாய்க்காலில் தமிழீழ மக்கள் எதிர்கொண்ட படுகொலைப் பின்னணியில், அவர்களது வாழ்வில் தொடக்கமானது ஓர் புதிய, ஆனால் மிகக் கடினமான அத்தியாயம். பலர் உயிரிழந்தனர், இன்னும் பலர் தங்கள் மண்ணையும் குடும்பத்தையும் இழந்து அகதிகளாக மாற்றப்பட்டனர். இந்த பாகத்தில், தமிழர்களின் மீள்வாழ்வுப் பயணம், அகதிகள் முகாம்களின் நிலை, உலகத் தமிழர்களின் அகதி அனுபவங்கள், மற்றும் சர்வதேச நீதிக்கான தொடர்ந்த போராட்டங்களை விரிவாக ஆய்வு செய்கிறோம்.

✦. அகதிகள் முகாம்கள் – கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் அவமானங்கள்

முள்ளிவாய்க்காலுக்குப் பின், இலங்கை அரசு தமிழர்களை தாமாகவே “மறுசீரமைப்பு முகாம்கள்” எனப்படும் தடுக்கப்பட்ட மையங்களில் அடைத்தது. மனித உரிமை மீறல்கள், சித்திரவதைகள், பெண்கள் மீதான வன்புணர்ச்சி, உணவுத்தட்டுப்பாடு ஆகியவை அங்கு நாளாந்த நிலையாக இருந்தன.

இந்த முகாம்களில் இருந்த குழந்தைகள் கல்வியின்றி வளர்ந்தனர்; இளையவர்கள் வேலைவாய்ப்பு இல்லாததால் சமூகத் தொடர்புகளை இழந்தனர். மனிதநேயத்துக்கே எதிரான இந்த முகாம்கள், ஒரு இனத்தின் அடையாளத்தை அழிக்க பயன்படுத்தப்பட்டன.

✦. அகதிகள் வாழ்க்கை – இந்தியாவிலும் உலக நாடுகளிலும்

இந்தியாவில் தமிழர்கள் திருச்சி, மண்ணார், மதுரை, சேலம் ஆகிய இடங்களில் அகதிகள் முகாம்களில் தங்கவைக்கப்பட்டனர். இந்த முகாம்கள் ஒரு இடைக்கால வசதியென்றாலும், அவர்கள் பல்லாண்டுகளாக அதே நிலைமைக்கு சிக்கிக் கொண்டனர்.

மற்றையோர் கனடா, ஜெர்மனி, நோர்வே, பிரான்ஸ் போன்ற நாடுகளுக்குச் சென்று அகதிப் பத்திரங்களைப் பெற்றனர். இவர்களில் பலர் தங்கள் நாட்டின் உணர்வுகளை மறக்காமல், நினைவேந்தல்களில், அரசியல் ஆர்ப்பாட்டங்களில் ஈடுபட்டு தமிழீழத்தின் வாக்குமூல அரசியல் தொடர்ச்சியாக செயல்பட்டனர்.

✦. அகதிகள் வாழ்க்கையின் நுட்பங்கள் – ஒரு நாணயத்தின் இரு பக்கங்கள்

அகதி வாழ்க்கை ஒரு பக்கம் பாதுகாப்பையும், மற்றொரு பக்கம் வேரறுக்கப்பட்ட வாழ்வையும் குறிக்கிறது. பலர் தங்கள் அடையாளத்தையும், மொழியையும், வரலாறையும் மறந்துவிடும் சூழ்நிலைகளுக்கு உள்ளாகினர்.

இணைய வழியாக தாயகத் தொடர்புகளை பராமரித்தும், தமிழ் பள்ளிகள், கலாச்சார அமைப்புகள் மூலம் அடையாளத்தை காத்தும் இருந்தனர். ஆனால் அரசியல் சுழற்சிகள் அவர்களது வாழ்விலும் எதிர்பாராத துயரங்களை ஏற்படுத்தின.

✦. சர்வதேச சட்ட மேடைகள் – நீதி கேட்கும் பயணங்கள்

ஐ.நா., ஐரோப்பிய ஒன்றியம், மனித உரிமைகள் சபை, ICC ஆகிய அமைப்புகளுக்கு எதிரொலிக்க, உலகத் தமிழர்கள் பல தரப்பிலிருந்து முயற்சிகளை மேற்கொண்டனர்.

2012, 2013, 2015 மற்றும் 2021 ஆகிய ஆண்டுகளில் முக்கியமான தீர்மானங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டாலும், அவை பெரும்பாலும் “கண்டனம்” மட்டுமே. எதையும் சட்ட நடவடிக்கையாக மாற்றத் தயார் இல்லை.

தமிழீழ மக்களின் படுகொலை குறித்து பல சாட்சியங்கள் இருந்தாலும், இலங்கை ரோம் ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திடவில்லை என்பதற்காக சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு துவக்க இயலவில்லை.

✦. அரசியல் தடைகள் மற்றும் நியாயம் இல்லாத நீதிமன்றங்கள்

சீனாவின் பாதுகாப்பு: ஐ.நா. பாதுகாப்பு கவுன்சிலில் சீனாவும் ரஷ்யாவும் இலங்கை அரசை பாதுகாத்தன.

அமெரிக்காவின் இரட்டை நிலை: ஒரு பக்கம் மனித உரிமைகள் பற்றி பேசினாலும், மற்றொரு பக்கம் இந்தியா-இலங்கை நிலைத்த ஒப்பந்தங்களை முன்னிலைப்படுத்தியது.

நியாயம் நிஜமாகவே கிடைத்ததா?: இல்லை. காரணம் – நீதியின் மேல் அரசியல் ஆதிக்கம்.

✦. நினைவுகள், எதிர்ப்பு, மீள்வாழ்வு

தமிழர்கள் ஆண்டுதோறும் மே 18ல் “தமிழீழ இனப்படுகொலை நினைவேந்தல் நாள்” நினைவு கூருகின்றனர். இது நினைவாக மட்டுமல்ல, எதிர்காலத்துக்கான நீதிக்கான ஞாபகார்த்தமாகவும் உள்ளது.

இணைய வழியாக, சர்வதேச நீதிமன்றங்களை நோக்கி வழக்குகள் தொடரப்படுகின்றன. சட்டபூர்வமான சாட்சிகள் சேகரிக்கப்பட்டு தாக்கல் செய்யப்படுகின்றன. இவை அனைத்தும் ஒரு இனத்தின் நியாயத்தை நிலைநாட்டும் முயற்சியாக விளங்குகின்றன.

✦. முடிவுரை:

தமிழீழ மக்களின் மீள்வாழ்வு என்பது இன்னும் தொடரும் போராட்டமே. அவர்கள் தங்கள் உரிமைகளை மீட்கும் வரை, தங்கள் நிலங்களை மீட்டெடுக்கும் வரை, அவர்களது நியாயம் நிலைநிறுத்தப்படும் வரை இந்த பயணம் முடிவடையாது.

அகதிகள் வாழ்க்கையும், சர்வதேச சட்டப் போராட்டங்களும், இந்த போராட்டத்தில் மிக முக்கியமான அத்தியாயங்களாகவே இருக்கின்றன.

அடுத்து வரும்: பாகம் 8
– தமிழர் அடையாள மீட்பு மற்றும் கலாச்சார எதிர்ப்பு இயக்கங்கள்.

எழுதியவர்: ஈழத்துத் நிலவன் | 13/07/2025

இந்தக் கட்டுரையில் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ள கருத்துக்கள் ஆசிரியரின் சொந்தக் கருத்துகளே தவிர, அவை அமிழ்துவின் தலையங்க நிலைப்பாட்டைப் பிரதிபலிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.

ஒரு வரலாற்று ஆவணப் பதிவு. – ஈழத்து நிலவன்

பாகம் 1