புதிய அமெரிக்கா-ஐரோப்பிய ஒன்றிய வர்த்தக உடன்படிக்கை: ஐரோப்பாவின் பொருளாதார சரணடைவு மற்றும் இறையாண்மை இழப்பு.

---

2025 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 27 ஆம் திகதி, அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் இடையே ஒரு வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க, ஆனால் பெரும் சர்ச்சைக்குரிய வணிக ஒப்பந்தம் கையெழுத்தாகியுள்ளது. அமெரிக்க அதிபர் டொனால்ட் டிரம்பும், ஐரோப்பியக் கமிஷனின் தலைவர் உர்சுலா வான் டெர் லெயனும் தலைமையிலான இந்த ஒப்பந்தத்தின் கீழ்:

ஐரோப்பிய ஏற்றுமதிப் பொருட்களுக்கு 15% வரி அமெரிக்காவிற்குள் செல்லும்போது விதிக்கப்படுகிறது.

அதேசமயம், அமெரிக்கப் பொருட்கள் ஐரோப்பாவுக்குள் வரி இன்றி நுழைகின்றன.

ஐரோப்பிய ஒன்றியம், $750 பில்லியன் மதிப்புள்ள அமெரிக்க எரிசக்தி பொருட்களை 3 வருடங்களில் வாங்குவதாக உறுதி அளிக்கிறது.

மேலும், $600 பில்லியன் மதிப்புள்ள முதலீடுகள் மற்றும் அமெரிக்க ராணுவ உபகரணங்கள் வாங்கும் உறுதிமொழிகளும் (அவை கட்டாயமாக்கப்படவில்லை) வழங்கப்பட்டுள்ளது.

இந்த ஒப்பந்தம் ஒரு வணிகப் போரைத் தவிர்த்ததாக சிலர் பாராட்டுகிறார்கள்; ஆனால் பலர் இதை, ஐரோப்பா தன்னுடைய பொருளாதார இறையாண்மையை விட்டுக் கொடுத்த இழிவான நிலை என விமர்சிக்கின்றனர்.

ஒப்பந்தத்தின் முக்கிய அம்சங்கள்

2025 ஜூலை 27, ஸ்காட்லாந்தில் கையெழுத்தான அமெரிக்கா–ஐரோப்பிய வணிக ஒப்பந்தத்தின் முக்கிய அம்சங்கள்:

ஐரோப்பிய ஏற்றுமதிகள் மீது 15% வரி, இது முன்னர் திட்டமிடப்பட்டிருந்த 30% வரியைவிட குறைவாகும்.

சுமார் €70 பில்லியன் மதிப்புள்ள சில முக்கிய பொருட்களுக்கு (விமான பாகங்கள், மருந்துகள், அரைமின்னணிகள்) வரி இல்லாமல் இரு பக்கங்களும் அனுமதிக்கின்றன.

ஐரோப்பிய ஒன்றியம், $750 பில்லியனுக்கு அமெரிக்க எரிசக்தி (மிதவெப்ப நுண்ணியூ ராணுவ எரிபொருட்கள் உட்பட) வாங்கும் கட்டாய உத்தரவாதத்தை வழங்கியுள்ளது.

$600 பில்லியனுக்கு அமெரிக்க பொருளாதாரத்தில் முதலீடு செய்வதாகவும், அமெரிக்க ராணுவ உபகரணங்களை அதிகமாக வாங்குவதாகவும், அவை சட்டபூர்வமாக கட்டாயமில்லை என்றாலும் உறுதிமொழிகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன.

உலகளாவிய உள்அமைப்பு பொருட்கள் மற்றும் உலோகம் (steel, aluminium) ஆகியவற்றிற்கு 50% வரி தொடர்கின்றது — இதுவரை எந்தவொரு சலுகையும் வழங்கப்படவில்லை.

யார் வென்றார்கள்?

அமெரிக்கா:

ஐரோப்பா மீது வரிகட்டுப்பாடு விதித்து தனது பொருளாதார மேலாதிக்கத்தை உறுதிப்படுத்தியுள்ளது.

தனது எரிசக்தி மற்றும் ஆயுதத் துறைக்கு பெரும் வர்த்தகத்தை உறுதி செய்துள்ளது.

வணிகப் போர் இல்லாமல் ஒரு ‘வெற்றிகரமான ஒப்பந்தம்’ என தன்னை பிரகடனம் செய்துள்ளது.

ஐரோப்பா:

பெரும் வணிகப் போரைத் தவிர்த்துள்ளது.

சில முக்கிய உற்பத்தித் துறைகளுக்கு வரி விலக்கு பெற்றுள்ளது.

அமெரிக்க சந்தையை விட்டுவைக்காமல், சில நிலைத்த கட்டமைப்புகளை உறுதி செய்துள்ளது.

ஆனால், நிபுணர்கள் மற்றும் அரசியல் விமர்சகர்கள் தெரிவிப்பது: ஐரோப்பா அதிகம் தந்து குறைவாகவே பெற்றது என்பதே உண்மை.

ஐரோப்பிய தொழிற்துறையின் மீதான தாக்கம்

இந்த ஒப்பந்தம் ஐரோப்பியாவின் முக்கியமான பல தொழிற்துறைகளுக்கு பெரும் தாக்கங்களை ஏற்படுத்துகிறது:

கார் தொழிற்துறை – பிஎம்.டபிள்யூ, ஃவோக்ஸ்வாகன், ஸ்டெலாண்டிஸ் போன்ற நிறுவனங்கள் 15% வரியால் அமெரிக்க சந்தையில் போட்டியளிக்க முடியாமல் போகும் அபாயம்.

எரிசக்தி துறை – அமெரிக்க எரிசக்தி மீது ஏற்கப்படும் கட்டாயக் கொள்முதல், ரஷ்யா, கத்தார், ஆப்பிரிக்க நாடுகளின் விற்பனையை பின்தள்ளும்.

“ராணுவ உற்பத்தி: ஐரோப்பா, அமெரிக்க ராணுவ உபகரணங்களை அதிகமாக வாங்குவதன் மூலம், தன் பாதுகாப்பு சுயாதீனத்தை இழக்கிறது.

இவை அனைத்தும், அரசியல்தான் முதன்மை, பொருளாதாரம் பின்தங்கியது என்பதற்கான எடுத்துக்காட்டாகவே பார்க்கப்படுகின்றன.

புவியியல் அரசியலில் விளைவுகள்

இந்த ஒப்பந்தம் வெறும் வர்த்தகமாக இல்லை — இது உலகளாவிய அதிகார மைய மாற்றத்தையும் பிரதிபலிக்கிறது:

▣. எரிசக்தி அரசியல் – ரஷ்ய எரிசக்தியை தவிர்த்து, அமெரிக்க பொருட்களுக்கு மட்டுமே இடமளிப்பது, ஐரோப்பாவை அமெரிக்க உந்துதலுக்குள் கொண்டுவருகிறது.

▣. ராணுவ சார்பு – அமெரிக்க ஆயுதங்களை வாங்கும் உறுதிமொழி, ஐரோப்பாவின் NATO சார்பை அதிகரிக்கிறது.

▣. கருத்தியல் அழுத்தம்: அமெரிக்க முன்னுரிமைகளுக்கு ஐரோப்பா இணங்கியதால், பொருளாதார நடைமுறைவாதத்தை விட அரசியல் விசுவாசம் காரணம் என்பது தெளிவாகிறது. 

ஐரோப்பாவில் பிளவுபட்ட எதிர்வினைகள்

ஐரோப்பிய நாடுகளுக்குள் இந்த ஒப்பந்தம் தொடர்பாகப் பெரும் கருத்து வேறுபாடுகள்:

ஜெர்மனி மற்றும் பிரான்ஸ் இந்த ஒப்பந்தத்தை அவசியமான சமரசம் என்று ஆதரித்தன. 

ஹங்கேரி மற்றும் இத்தாலி கடுமையாக விமர்சித்தன. ஹங்கேரிய பிரதமர் விக்டர் ஓர்பான், உர்சுலா வான் டெர் லேயனை “பலவீனமான பேச்சுவார்த்தையாளர்” என்று குற்றம் சாட்டினார். 

கிழக்கு ஐரோப்பிய நாடுகள், இந்த ஒப்பந்தம் மேற்கு ஐரோப்பிய உற்பத்தி மையங்களுக்கு மட்டுமே பலனளிக்கிறது என்று கவலை தெரிவித்தன. 

உலக பொருளாதாரத்தின் பின்புலம்

இந்த ஒப்பந்தம், கடந்த சில ஆண்டுகளில் அமெரிக்கா பயனுள்ள ஒரு பொருளாதார ஆயுதமாக வர்த்தகத்தையும், நிதியையும் பயன்படுத்திவருகிறது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.

அமெரிக்க பொருளாதார கட்டுப்பாடு இன்னும் உயிருடன் இருக்கிறது.

WTO போன்ற நிறுவனங்கள் புறக்கணிக்கப்படுகின்றன.

BRICS+, CPTPP போன்ற மாற்று கூட்டணிகள் வளர்ச்சி பெறும் வாய்ப்பு அதிகரிக்கிறது.

ஐரோப்பாவின் எதிர்காலத்திற்கான சவால்கள்

இந்த ஒப்பந்தம் ஐரோப்பாவின் சுதந்திர தீர்மானத்திற்கு சவாலாக உள்ளது. 

︎ ஐரோப்பா சுதந்திரமாக செயல்படும் திறனை இழந்துவிட்டதா? 

︎ தன்னிறைவு கொண்ட தொழில்துறை மற்றும் பாதுகாப்புக் கொள்கையை உருவாக்க முடியுமா? 

︎ இது ஐரோப்பிய ஒன்றியத்திற்குள் பிளவுகளை ஆழப்படுத்துமா? 

ஐரோப்பா மூன்று வழிகளில் ஒன்றைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்: 

1. அமெரிக்க கொள்கையுடன் தொடர்ந்து ஒத்துழைத்தல் (சுதந்திரத்தை தியாகம் செய்தல்). 
2. ஆசியா, லத்தீன் அமெரிக்கா மற்றும் ஆப்பிரிக்காவுடன் பலதுருவ கூட்டணிகளைத் தேடுதல். 
3. ஐரோப்பிய ஒற்றுமையை வலுப்படுத்தி, ஆற்றல், பாதுகாப்பு மற்றும் வர்த்தகத்தில் தன்னிறைவு அடைதல். 

விழிப்புணர்வா, அல்லது மூலோபாய தற்கொலை? 

2025ஆம் ஆண்டின் அமெரிக்கா-ஐரோப்பிய ஒன்றிய வர்த்தக ஒப்பந்தம், ஐரோப்பாவின் எதிர்காலத்தை வரையறுக்கும் ஒரு முக்கிய தருணமாகும். ஒரு பக்கத்தில், இது வர்த்தகப் போரின் பேரழிவைத் தவிர்த்தது. ஆனால் மறுபக்கத்தில், ஐரோப்பாவின் மூலோபாய சிந்தனையின் பலவீனங்களை வெளிச்சத்திற்கு கொண்டுவந்துள்ளது. 

ஒப்பந்தத்தின் முக்கிய சரிவுகள்:

︎ 15% ஏற்றுமதி வரி: ஐரோப்பிய நிறுவனங்களின் போட்டித்திறன் குறையும், குறிப்பாக ஆட்டோமோட்டிவ் மற்றும் உயர்தொழில்நுட்பத் துறைகளில்.

︎ சமச்சீரற்ற ஆற்றல் ஒப்பந்தம்: $750 பில்லியன் மதிப்பிலான அமெரிக்க ஆற்றல் கொள்முதல், ஐரோப்பாவின் ஆற்றல் தன்னிறைவுக்கு எதிரானது. ரஷ்யா மற்றும் மத்திய கிழக்கு நாடுகளுடனான உறவுகளை பலமிழக்க வைக்கிறது.

︎ எஃகு & அலுமினியத் துறைகளுக்கு பாதுகாப்பு இல்லை: 50% வரி தொடர்கிறது, இது ஜெர்மனி, பிரான்ஸ் போன்ற தொழில்மயமான நாடுகளுக்கு கடும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.

︎ அமெரிக்க உறுதிமொழிகளுக்கு கட்டாய அமலாக்கம் இல்லை: ஐரோப்பா $600 பில்லியன் முதலீடு, இராணுவ கொள்முதல் போன்றவற்றை “கட்டுப்பாடற்ற” உறுதிமொழிகளாக வழங்கியுள்ளது. ஆனால் அமெரிக்கா தன் பங்கை கடுமையாக நிர்ப்பந்திக்கும் வல்லமை பெற்றுள்ளது. 

ஐரோப்பாவின் உண்மையான இழப்பு:

இந்த ஒப்பந்தம், ஐரோப்பா அமெரிக்காவின் அரசியல்-பொருளாதார அழுத்தத்திற்கு முன் சரணடைந்தது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது. குறுகிய கால நிதி நிலைப்பாட்டிற்காக, ஐரோப்பா தன் நீண்டகால புவியியல் செல்வாக்கு, ஆற்றல் தன்னிறைவு மற்றும் பாதுகாப்பு தன்னாட்சி போன்றவற்றை பலியிட்டுள்ளது. 

எதிர்காலத்திற்கான சவால்:

இனி, ஐரோப்பிய ஒன்றியம் மூன்று வழிகளில் ஒன்றை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்: 

︎ அமெரிக்காவுடன் முழுமையான சேர்த்தல்: (ஆனால் இது ஐரோப்பிய இறையாண்மையை மேலும் குறைக்கும்). 

︎ பலதுருவ உலகத்துடன் இணைந்து செயல்படுதல்: (BRICS+, ஆப்பிரிக்கா, தென்கிழக்காசியா போன்றவற்றுடன் கூட்டணி வளர்த்தல்). 

︎ ஐரோப்பிய ஒற்றுமையை வலுப்படுத்துதல்:  (பொதுவான பாதுகாப்பு, ஆற்றல் மற்றும் தொழில்நுட்பத் தன்னிறைவுக்கான முயற்சிகளை தீவிரப்படுத்துதல்). 

இறுதி முடிவு: – இந்த ஒப்பந்தம், ஒரு வர்த்தக ஒப்பந்தத்தை விட அதிகமானது – இது உலக அதிகார சமநிலையின் புதிய வரைபடம். ஐரோப்பா தன் பொருளாதார மற்றும் புவியியல் சுதந்திரத்தை பாதுகாக்க விரும்பினால், அதன் உள் ஒற்றுமை, மூலோபாய தன்னிறைவு மற்றும் உலகளாவிய கூட்டணிகளை மறு சிந்திக்க வேண்டும். இல்லையெனில், அது 21ஆம் நூற்றாண்டின் பலதுருவ உலகில் ஒரு இரண்டாம் தர சக்தியாக மாறிவிடும். 

---

இந்தக் கட்டுரையில் வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ள கருத்துக்கள் ஆசிரியரின் சொந்தக் கருத்துகளே தவிர, அவை அமிழ்துவின் தலையங்க நிலைப்பாட்டைப் பிரதிபலிக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.