✧. அறிமுகம்

தமிழ்த் தேசியம் என்பது உலகின் மிகப் பழமையான மொழியைக் கொண்ட இனத்தின் அரசியல் உரிமைப் போராட்டம். ஆயிரம் ஆண்டுகளாகத் தனித்துப் பிழைத்த ஒரு தேசிய இனத்தின் சுயமரியாதை தான் தமிழீழ விடுதலை. ஆனால், இந்தப் போராட்டத்தை இந்தியா–இலங்கை அரசுகள் மட்டும் அல்லாமல், உலகளாவிய புவிசார் அரசியலும் பாதித்து வந்துள்ளது.

பிரிவினை விதைக்கும் முகவர்கள் – புலனாய்வு அமைப்புகள், போலி புத்திஜீவிகள், ஊடகவியலாளர்கள் – இவர்கள் தமிழ் சமூகத்தை சிதைப்பது எப்படி என்ற கேள்வி, உலகில் பல தேசிய இனங்கள் சந்தித்த அதே அனுபவத்தோடு இணைகிறது.

✦. சர்வதேச ஒப்பீடுகள்

(அ) பாலஸ்தீனர்கள் (Palestine)

பாலஸ்தீனர்கள் 1948 முதல் தமது நிலத்தில் அகதிகளாக மாற்றப்பட்டனர்.

இஸ்ரேல்–அமெரிக்க கூட்டணி, “பாதுகாப்பு” என்ற பெயரில், பாலஸ்தீனர்களின் தேசிய அடையாளத்தை மறுக்கும் அரசியல் நடத்துகிறது.

அவர்களுக்குள் Fatah vs. Hamas எனும் பிரிவை உருவாக்கி, ஒரே தேசிய இலட்சியத்தில் கூட விடாமல் செய்கின்றனர்.

போலவே, ஈழத் தமிழர்களுக்கும் “வடக்கு vs. கிழக்கு”, “அரசியல் கட்சிகள் vs. ஆயுத இயக்கம்” போன்ற பிளவுகளை விதைத்து, இந்தியா–இலங்கை அரசுகள் கட்டுப்படுத்தின.

(ஆ) குர்துகள் (Kurds)

குர்துகள், துருக்கி, ஈராக், சிரியா, ஈரான் ஆகிய நான்கு நாடுகளில் சிதறியுள்ள இனமாக உள்ளனர்.

ஒவ்வொரு நாட்டும், “குர்துகள் தனி நாடு வேண்டும்” என்ற கோரிக்கையை பிரிவினை அச்சுறுத்தல் என்று சித்தரிக்கின்றன.

குர்துகள் ஒரே தேசிய இனமாக இருந்தாலும், அரசியல் பிரிவுகள், ஆயுதக் குழுக்கள் இடையேயான போட்டிகள், வெளிநாட்டு சக்திகளின் தலையீடு காரணமாக ஒன்றிணைந்து விட முடியவில்லை.

தமிழர்கள் போலவே, குர்துகள் கூட “முகவர்கள்” விதைக்கும் உள்நாட்டு பிளவுகளால் தமது தேசிய இலட்சியத்தை பலவீனப்படுத்திக் கொண்டனர்.

(இ) எரித்திரியர்கள் (Eritrea)

எரித்திரியா, 1961 முதல் 1991 வரை எத்தியோப்பியாவுக்கு எதிராக விடுதலைப் போர் நடத்தியது.

அமெரிக்கா மற்றும் சோவியத் யூனியன், புவிசார் நலனுக்காக எத்தியோப்பியாவுக்கு ஆதரவு வழங்கின.

இருந்தாலும், எரித்திரிய விடுதலை முன்னணி (EPLF) ஒருமைப்பாட்டுடன் போராடியதால், 30 ஆண்டுகள் கழித்து சுதந்திரம் பெற்றது.

இது தமிழர்களுக்கு ஒரு பாடம்: வெளிநாட்டு புலனாய்வு உத்திகள் இருந்தாலும், தேசிய ஒற்றுமை நிலைத்தால் விடுதலை சாத்தியம்.

✦. தமிழர்களிடம் முகவர்கள் விதைக்கும் உத்திகள்

பொய்யான வரலாறு: “தமிழர்கள் ஒருபோதும் ஒரு தேசமாக இருந்ததில்லை” என்ற புனைகதைகள்.

கருத்தியல் விஷம்: “விடுதலை வேண்டாம், கலாச்சார அடையாளம் போதும்” என்ற வஞ்சகக் கோட்பாடு.

பிரிவினை அரசியல்: கட்சிகள், மதம், பிராந்தியம், தலைமுறை என்று பிரித்து தமிழ்த் தேசிய ஒற்றுமையை உடைத்தல்.

பொருளாதார அடிமைத்தனம்: இந்தியா–இலங்கை முதலீடுகள், வளர்ச்சி திட்டங்கள் மூலம் தமிழரின் போராட்டத்தை “சமூக முன்னேற்றம்” எனும் பெயரில் மூடித்தல்.

இவை அனைத்தும் Palestine, Kurds, Eritrea போன்ற மக்களின் வரலாற்று அனுபவங்களோடு நேரடியாக ஒத்திருக்கின்றன.

✦. எதிர்கால அரசியல்–ராணுவ–பொருளாதார சவால்கள்

இந்தியாவின் பங்கு: இந்தியா தொடர்ந்து இலங்கை அரசின் ஒருமையை பாதுகாப்பதற்கே செயல்படும்; தமிழருக்காக அரசியல் தீர்வு தராது.

இலங்கை அரசின் நோக்கம்: சிங்கள புத்த தேசியத்தை அரசியலின் அடிப்படையாக நிலைநிறுத்தி, தமிழரின் நில உரிமையும் வரலாறும் அழித்தல்.

சர்வதேச அரசியல்: மேற்கத்திய நாடுகள் கூட தமிழர் பிரச்சனையை புவிசார் நலன் அடிப்படையில் மட்டுமே பார்க்கின்றன.

உள்ளக அபாயம்: போலி புத்திஜீவிகள், ஊடகவியலாளர்கள், முகவர்கள் தொடர்ந்து பிரிவினை விதைப்பார்கள்.

✦. தமிழ்த் தேசியத்தின் வரலாற்று நியதி

Palestine: பிளவுகள் காரணமாக இன்னும் விடுதலை பெறவில்லை.

Kurds: ஒருமையின்மையால், இன்னும் சிதறிக் கிடக்கின்றனர்.

Eritrea: ஒற்றுமையால் சுதந்திரம் பெற்றது.

தமிழர்கள்: வரலாறு சொல்லி நிற்கிறது – ஒற்றுமை இருந்தால் விடுதலை சாத்தியம்; பிரிவினை இருந்தால் அழிவு தவிர்க்க முடியாது.

✦. முடிவுரை:

தமிழ்த் தேசிய ஒருமைப்பாட்டை அழிக்க, இந்தியா–இலங்கை அரசுகள் மட்டுமல்ல, உலகளாவிய புவிசார் அரசியலும் இணைந்து செயல்படுகின்றன. ஆனால் உண்மையில், முகவர்களின் விஷப்போக்கை அடையாளம் கண்டு நிராகரித்தால், தமிழர்கள் உலக வரலாற்றில் எரித்திரியா போல தமது தேசிய உரிமையை அடைய முடியும்.