எழுதியவர்: ஈழத்து நிலவன்
(தமிழ் – என் மூச்சு! தமிழ் – என் சத்தம்! தமிழ் – என் செந்தமிழர்ச் சத்தியம்!)
மரணம் வந்தாலும் மறப்பதில்லை,
“தமிழ்” எனும் என் உயிர்பெயரை!
மழலைக் காலத்தில் தாயிடம் உளறிய மொழி,
அதே மொழியே எனது இறுதி நொடி!
இனம் தமிழ், மரபும் தமிழ்,
மதமா? என் நெஞ்சில் – தமிழ்!
வானம் உடைந்தாலும், பூமி நெகிழ்ந்தாலும்,
தமிழனெனும் உரிமை அழியாதே, அழியாதே!
வீரம் பேசும் வரலாற்று நூல்கள்,
வெற்றியின் கதைகள் எம்மீது நிலை!
சங்கக் காலம் கமழும் இளங்கலைக் கவிகள்,
சிறுகதை அல்ல, எமக்கு சிதைக்க முடியாத மண்ணடையாளம்!
மொழியை நிராகரித்தார் – நம்மை நிராகரித்தவர்,
தாய் மொழியை நீக்கியோர் – தாயையே கொன்றவர்!
நடுநிலையாய் நடக்கும் தழும்பு அரசியல்,
தமிழை இழக்கத் தூண்டும் புது பாசிசம்!
தடுத்திட வேண்டும்! எழுந்திட வேண்டும்!
தூற்றத்தைக் கடக்க தமிழன் சத்தியம்!
சட்டமன்றம் நம்மை நீக்கியால் –
அந்த சட்டத்தை நாங்கள் எரிக்கத் தயாராய் நிற்கிறோம்!
நீதி இல்லாத நாட்டு மொழியை,
நாம் ஏற்க மாட்டோம்!
நமது பாடசாலையில்,
நமது கல்லூரிகளில்,
தமிழ் மட்டுமே பதாகை பறக்க வேண்டும்!
ஒரு மொழி தொலைந்தால்,
ஒரு மக்கள் அழிகின்றார்கள்!
மொழியை மறந்த தமிழன்,
அவனே தன் இனத்தைக் கொன்ற கொலைகாரன்!
எனவே…
தமிழ் நிராகரிக்கப்பட்டால் –
நாம் தமிழர்கள் அதை நிராகரிக்கவேண்டும்!
எல்லா முறைகளிலும், எல்லா வேடங்களில்,
தமிழருக்குத் தமிழ் மட்டுமே வழி!
இது போர்! இது திடமான சபதம்!
இனத்தைப் பாதுகாக்கும் உயிர் எழுச்சி!
இனி ஒருகாலத்திலும் தமிழ் விலக்கப்படக்கூடாது,
விலக்கியால், தமிழன் வெடிக்கத் தயாராய் நிற்கிறான்!
❈❈❈
